Hiç engelsiz engelli oldunuz mu?Yani belli zaman için mesela bacaklarınızı kullanamadığınız bir durumunuz oldu mu?Tekerlekli sandalyeye bağımlı kaldığınız,kendi işlerinizi yapamadığınız bir duruma hiç düştünüz mü?
Böyle bir durumu kısa bir süre yaşamak bile insanda travmalar yaratırken hayatı bu sandalyeye bağlı insanları siz düşünün.Hiç onları izlediniz mi? Onların hayatı kabullenişleri,duruşları insana şapka çıkarttırıyor.Geçenlerde televizyonda engelliler basket maçını seyrederken,o gencecik insanların topun arkasında kazanmak için tekerlekleri sürüşleri aslında hayata
bakışları açısından çok şey söylüyordu.Onlar mücadelelerini yapıyorlar,istedikleri hayata katılabilmek.Kendinizi oyunun dışına atılmış hissetmek, nasıl bir his hiç düşündünüz mü?
Yaşama katılım çok mühim ama bu katılımın sağlanabildiği söylenemez.Örneğin kaldırımlarımız tekerlekli sandalye geçişleri için uygun değil,arabayı sürmek bile sorun,kaldırımdan indirip,
bindirmek ayrı problem,restaurant ve kafelerde tuvaletler ya aşağıda ya da yukarı katta.
Çoğu yerin girişi sandalye girişine uygun değil.Bütün bunları çoktan aşmamız
gerekirken en iyi semtlerde bile bu konu da sınıfta kalmışız.Bağdat caddesi bizzat tarafımdan
test edildi Beyoğlu'nda engelliler oturabilecek kafe,alışveriş edebilecekleri dükkan bulamamışlar. Vah,vah deyip sadece üzülmek yerine biz sağlıklı insanlara bu konuda çok şey düştüğünü ama maalesef hiç bir şey yapılmadığını düşünüyorum.
Sevgiyle kalın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder