Bazen içinizin daraldığı,hiç bir şeyin sizi avutamadığı,pozitif düşüncelerinizin bir balon gibi söndüğü günler oldu mu bilmiyorum?..Benim oldu.
Sıkıntıların üst üste geldiği,sorunların birikip bir türlü istendiği gibi çözülemediği zamanlarda
avunmanız için söylenen sözlerin bazen ne kadar anlamsız olduğunu düşünürüm.Olayları yaşayan sizsinizdir ama konuyla ilgili,ilgisiz herkes ip-sap uysa da uymasa da bir şeyler söyler.
Halbuki o an da sizin ihtiyacınız olan nasihatler ve başkalarının başlarından geçenler değil,
sorununuza çözümdür.Tabii ki yakınlarımızın iyi niyetinden şüphe yoktur,yine de bazen konuşmamak sadece karşımızdakinin ellerini tutarak yanında olduğumuzu hissettirmek en iyisidir.
Bazen de karalar bağladığımız da,yalnız kalmak isteriz,buna ihtiyacımız olabilir.Ama buna
asla saygı gösterilmez.Kötü bir niyetle değil ama yalnızlığın sıkıntılı zamanlarda doğru olmadığına inanılır.Belki uzun bir süre yalnız kalmak insanı daha da bunalımlara itebilirse de
bazen yalnız olmak,kendini tekrar değerlendirmek,doğruları bulmak açısından gerekebilir.
Bütün bunların ışığında daraldığımız zamanlarda samimiyetle karşımızdaki kişiye neler beklediğimizi ya da o an yalnız kalmak istediğimizi söyleyebilmeliyiz.Daha doğrusu söylemeliyiz ki sıkıntılarımıza bir de bunlar ilave olup ta büsbütün gerilmeyelim.
Sevgiyle kalın.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder