*I DİD NOT CLİMB Mt.EVEREST..BUT TOUCHED IT WİTH MY HEART!* BEN DE TIRMANMADIM AMA...

Nepal seyahatimiz de, yapılması gerekenlerden biri de *Himalayalara yakından bakmak daha doğrusu Everest tepesine selam vermek* gerek diye gelmeden kulağımıza üflenmişti.Açıkçası bu öneriye pek te sıcak bakmayıp kulak arkasına attımdı.Benim gibi uçak yolculuğundan hiç hoşlaşmayan biri için değişik bir deneyim gibi gözükse bile gereksiz bir aktivite olduğuna inanıyordum.Ama sevgili arkadaşlarımın buraya kadar geldik yapmasak olmaz gibi ısrarları ve madem ki geldim, bu deneyim kaçmamalı,ölmeden önce görmeli gibi iç sesimin uyarılarına uyarak sonunda tamam dedim.Netice olarak,iyi ki de bu güzelliği yaşadım diyorum.Harika bir deneyim.Nepal'e yolunuz düşerse siz de Everest tepesine bir selam çakın.

 Sabaha karşı,çok erken bir saatte bu turların yapıldığı alana gidiyorsunuz.Hava koşulları eğer elverişli olursa uçak kalkış yapabiliyor yoksa otelinize geri dönüyor,ertesi gün şansınızı tekrar 
deniyorsunuz.

Uçakları beklediğiniz yer ve küçük pervaneli uçaklar gözünüzü korkutmasın,dağların arasından
süzülürken gördüğünüz manzaralar sizi büyüleyecek bunu düşünerek geziye konsantre olun.
Sadece cam kenarı yerleri satıyorlar manzarayı seyretmek ve fotoğraflamak için.

 Fotoğraf makineniz yanınızda olmalı özellikle tele objektif gerekli.Çizilen rotaya göre sizin giderken gördüklerinizi dönerken diğer tarafta oturanlar görüyor.Ve bence Everest tepesi görüntüye girdiğinde hosteslerin herkesi sırayla kokpite alarak fotoğraf çekilmesini sağlamak işin bonusu.

 Eğer hava açıksa güneş yükselmeye başlarken dönüşe geçiliyor.Turlar 40-50 dakika arası sürüyor.Evet ucuz değil(bizim tur 220dolardı) belki ama her dakikası inanın değer.O görkemi,o
azameti,sessizliği ve ulaşılmazlığı içinizde hissedin.

        *I DİD NOT CLİMB Mt.EVEREST...BUT TOUCHED IT WİTH MY HEART!*

                            
Sevgiyle kalın.....